Nowe serduszka - dwa plus jeden.

Dawno już je zrobiłam, czekałam na lepszą aurę do zdjęć. Na razie się nie doczekałam.

Zrobiłam dwa z zerca z aniołkami i jedno z bałwankiem, czyli właśnie dwa plus jeden. Miały pasować  i pasują :) do muchomorków, które zrobiłam rok temu. O  muchomorkach  było tutaj.

Miłej ostatniej niedzieli Adwentu życzę.
Iza.

Relacja z Poznania - część trzecia.

Zaprasazam na trzecią część mojej relacji z Poznania.

Tym razem cały post poświęcę jednemu stoisku. Konkretnie, Pracowni Tkactwa Ludowego Pani Alicji Kochanowskiej z Janowa kolo Sokółki.

Pani Alicja prawie cale życie spędziła przy krosnach. Pokazywała też na targach jak pracuje i zainteresowanym odpowiadała na wszelkie pytania o warsztat i swą historię. 

Miałam kiedyś słabość do tkactwa, moja babcia też tkała. Niestety nie poszłam w tym kierunku ( i tak już chyba zostanie ), a miałam od kogo się nauczyć.  Babcia miała jedne krosna podobne do tych na zdjęciach i drugie, znacznie większe i przepięknie wykonane. Chyba jeszcze są gdzieś w częściach  u mojej rodziny. Może zainteresuję się  tym przy okazji następnych odwiedzin. Jeśli tylko coś się wyjaśni w tej kwestii, na pewno o tym napiszę.

Pozdrawiam, Iza.

Relacja z Poznania, część druga.

Dzisiaj będą dominować tekstylia:

Bluza  przypomina mi  genialną historyjkę Marka Raczkowskiego  o Piotrusiu, który mówi wierszyk o mrówce. :)

Niestety ;)

Miałam kiedyś taki pomysł!

Z największych i najdroższych rzeczy zwracały uwagę kożuchy. Cieszyły się sporym zainteresowaniem. Niektóre modele były współczesne, inne  zaś bardzo tradycyjne, jak z poprzedniej epoki. Młodzi powiedzieliby, że oldschoolowe :)

Były też wersje damskie z ręcznymi haftami, niestety nie mam zdjęcia. Cieszę się, że ktoś jeszcze takie tradycyjne rzeczy robi. Ten ktoś to Zakład Kożucharski "Grywan".

Na dzisiaj tyle,  reszta jutro.

Pozdrawiam, Iza.

Relacja z Poznania - Festiwal Sztuk i Przedmiotów Artystycznych.

W ostatni weekend wybrałam się do Poznania. Chciałam zobaczyć, jak wygląda słynny Festiwal Sztuk i Przedmiotów Artystycznych.

Podsumowując w skrócie:

-bardzo dużo stoisk wypełnionych po brzegi

-bardzo dużo zwiedzających

-dużo bardzo ciekawych przedmiotów do kupienia albo popatrzenia

-dominowały rzeczy drobne - upominki, ozdoby,zabawki

-stoisk z artykułami do tworzenia prawie wcale, wyjątek to kilka sklepów z artykułami do decoupage.

 

Nie dałam rady wszystkiego sfotografować. Relacja będzie więc  niepełna i  oczywiście  bardzo subiektywna.

Dzisiaj pokażę ceramikę.  Było sporo stoisk ze "skurupami'. Myślałam, że mi się tak tylko wydaje, bo zauważamy to, co nas interesuje,  ale nie. Inni też potwierdzili - ceramiki było dużo.

Ciąg dalszy relacji jutro.

Zapraszam, Iza.

Adwent.

Zaczynamy.

 

hand made with love

Niedawno wyhaftowałam literkę D. Ponownie tzw " Hoop art", wcześniej pisałam o tym tu.
 Dziś nie będę się więc rozpisywać, tylko dodam, ze przybyła do pracy wstążka, metka, która bardzo mi sie podoba.

Bardzo lubię wyszywać monogramy.
I jak widać, nie zarzuciłam haftowania, choć ceramika mnie ostatnio pochłania całkowicie.

Milego piątku!
Iza.

Granica możliwości (?)

Pani Jeżykowa zabrała dzieci na spacer do lasu:

Najbardziej trzeba pilnować tego najmniejszego:

 

Z lasu, przez kładeczkę wszyscy poszli nad wodę:

Koniec bajki.
:)


Kiedyś na zajęciach ceramiki zostało mało czasu, mało gliny w garści. Zaczęłam od niechcenia lepić jeżyki, każdy kolejny był coraz mniejszy. Wszystkie jeżyki są bardzo małe i mieszczą się na dłoni:

 Największy ma 26 mm długości, najmniejszy zaś tylko 8 mm i mieści się na opuszce palca:

Wydaje mi się, że osiągnęłam kres moich możliwości, jeśli chodzi o miniaturę ceramiczną. Nawet spód pomalowałam angobą. Chyba nie dałabym zrobić mniejszej, przestrzennej i poszkliwionej pracy. Chyba.

Pozdrawiam, Iza.

:)