Dom Sądecki.

Czas napisać, gdzie byłam na plenerze. 

Byłam w przeuroczym miejscu nazwanym przez właścicieli Domem Sądeckim. Właścicielką, razem z mężem, jest moja koleżanka z podwórka :) Z podwórka z czasów podstawówki :)

Dom to odnowiona, przebudowana, stara chata góralska. Daleko od szosy, daleko od sklepu i ludzi. Są jednak sąsiedzi, dostarczają  świeży,  prawdziwy ser i mleko oraz  pyszne obiady.

Obok domu stoi sobie stodółka, a w niej mieści się pracownia:

Wszystko z góry wygląda tak:

 

Jak ktoś lubi miasto i nocne życie, lepiej niech sobie odpuści. Jeśli jednak kochacie przyrodę, ciszę i spokój, no i oczywiście interesuje Was ceramika, to w imieniu właścicieli zapraszam Was w przyszłym roku. Plenery zwykle są w pierwszej połowie sierpnia, więcej aktualnych informacji znajdziecie na stronie Domu, albo na FB, tutaj. Wiosna to czas decyzji i rezerwacji,

Takie widoki z Domu o zachodzie słońca to rzecz normalna:

Rankami można zaś podziwiać podnoszące się mgły:

Nawet zwierzaki są w porządku:

 A na kota właścicieli trzeba uważać, potrafi zawędrować do łózka pod kołdrę. Dla mnie akurat bajka!

Tak wygladał mój pokój:

Niedawno zapisałam się na zajęcia z ceramiki. Chodzę do pracowni Angoba w Warszawie. Cztery spotkania w miesiącu, każde po trzy godziny. Bardzo sobie je chwalę, ale  dopiero teraz doceniłam możliwości, jakie dawał mi plener. Dwanaście godzin nad gliną  można było spędzić , jeśli tylko się chciało, dziennie, nie miesięcznie!  

Mam nadzieję, że zachęciłam Was do ceramiki w takich okolicznościach przyrody. Moze się kiedyś tam spotkamy?

Pozdrawiam, Iza.